Ah aynadaki sır yüz, kımılda!
Yıldızlar uğramaz oldu yüreğine
Buz kıranlar lava döndü.
Her nefes alışın hüzün
Her gidişin çaresiz bir kopuş

Kim bilir kaçıncı kez bakışın bu yaldızlı kopyaya
Başka kimler baktı kim bilir, kaç defa?
Yetmedi mi?
Başkasının ektiği ekinleri topladığın
Seni bu kadar korkutan ne?
Gitsen olmuyor, gitmesen sitem.

Küçücük bir anı
Sıyrılıp binlercesinin içinden,
Yarıp dağıtıyor bütün ışıkları
Yüzün, bakışın oluyor kıpırtısız yansıda.
Her kısa yolculuk sersem sepelek

Ve yüreğinin endişesini silen karar
Hiç kuşku yok ki
Sislerin geçit vermediği
Karlı gecelerde aklanır.
Uzaklara gider düş, kanatır geçmişini.

Ah aynadaki sır yüz, kımılda!
Orası kürkçü dükkânı
Orası evindir senin.
Doğuşun, ilk gülüşün, ilk adımın
Fırça darbeleriyle
Işığın ışıkla yıkandığı
Fildişi duvarlara yansıyor.

Uzaklaşsan diyorum
Başkalarının hatırladığı her şeyden
Arınıp kurtulsan düşsüz ırmaklardan
Onurun ayaktayken hala
Ve de gururun
Önemli değil kimin kim olduğu
İnsanın kendine bakmaya yüzü olmalı.