Hani hayal bahçemde kelebekler uçardı
Sevgiyle beslediğim, güttüğüm kazlar hani?
Hani ya bahar gelir, yeşil düşler açardı
Ardından peşi sıra sevdalı yazlar hani?
Hani nazlı çiçekler Yâr kokusu saçardı…
Hiç kimse dokunmasın, bir hayal kuruyorum;
Ben yârime söz verdim, özümde duruyorum…

Hani dağlar deviren serde yiğit hallerim?
Ölüp de dirildiğim serkeş hayat küllerim?
Nerede mavi deniz, hani pembe güllerim?
Beni yakıp kavuran manalı gözler hani?
Ruhuma sürur veren nerde “sen hayallerim”?
Doğduğum günden beri bir rüya görüyorum;
Aşk üstüne baş koydum, bir ömür örüyorum…

Acep bardak mı oldu şimdi o eski çamlar?
Beni sarıp, sarmalar, atamadığım gamlar
Kafamda bin bir türlü çözülmeyen evhamlar
Hayalini kurarken aldığım hazlar hani?
Neşemi eller almış, hüzünlenmiş akşamlar…
Yâr’dan haber var mı ki, ben onu soruyorum;
Gördüğüm o rüyayı hep hayra yoruyorum…

Meftun’um; Yâr’dan gelir bana cefâ, kederim
Mutluluğa dönüşür en sonunda hederim
Beni Yâr’e götürsün, Yâr’dan gelen kaderim
Yarama bastığınız tat veren tuzlar hani?
Yâr derim… Yâr yoluna, yara yara giderim…
Ben kendimden vazgeçtim, bir Sen’i arıyorum;
Çıktım artık Yâr yola… Ha vardım, varıyorum…


Kadir Çetin 26.03.09 Nazilli