“Hayat nedir” diye sorarsan bana
“Gözden akan iki damla yaş” derim
Yolcusun; gelmişsin bir garip hana
Nasibin, “dert ile pişmiş aş” derim

Bazen zemheride bulmak baharı
Bazen yitirmektir sevdiğin yârı
İnsanın hayattan şudur ki kârı
“Kabrine dikilmiş bir çift taş” derim

Cilvesi hiç bitmez, doğuştan nâzan
Yakıyor canımı kor gibi sûzan
Yerleşmiş gönlüme, mevsim-i hâzân
“Aylardan hep ocak, mevsim kış” derim

Bir düşün; hayatta nedir ki gayen
Can pazarı dünya, can mı sermayen?
Hak dostu bulursan verilir payen
“Yolunda bulunmak bütün iş” derim

Hâllen sevdiğinin haliyle bence
Sevdiğin kimseyi iyi seç önce
Olmasın aklında başka düşünce
“Yârinin peşinden daim koş” derim

Kimi sevinmektir yürekten nice
Kimi üzülmektir, zor gelir güce
Kimi sevdan demek, her şeyden yüce
“Kul olmak!.. Gerisi inan boş” derim

Dert ile yoğrulmuş hamur ezelden
Sevda, hasret, katık; maya özelden
Gönül murâd alır gerçek güzelden
“Dost ile muhabbet elbet hoş” derim

Hayat; dersler verir, öğretir hayat
Geçmişin tazedir, hayaller bayat
İstersen teslim ol, istersen dayat
“Sırtın yere gelir, bazen tuş” derim

Yaşlı- genç fark etmez; inan her demde
Süreyi dolduran gidiyor hem de
Valizin hazır mı? Gör, sıra kimde
“Bu hayat bir hayal, rüya, düş” derim

Mahmud’um; şöyle ki, hayal kurduğum
Hayat; bir rüyaymış hayra yorduğum
Hakkın divanında huzra durduğum
O gün; “öne doğru düşer baş” derim

Kadir Çetin 18.06.08 Nazilli