Dinleyin, anlatayım kendimi ey dostlarım!
Öğrensin cümle âlem, ben ki nasıl biriyim

Ne uzunum, ne kısa, ne şişmanım, ne zayıf
Hani orta halliden belki biraz iriyim

Pederim “Gelendost”’lu, validem “Beypazar”’lı
“Nazilli”de doğdum ben, nurlu eller kiriyim

Beş kardeşiz hepimiz; üçü kız, iki oğlan
Abim en büyüğümüz, ben sonuncu seriyim

“Hicri onbir ramazan, binüçyüzseksenaltı”
Tevellüdüm böyledir, dönen dünya per’iyim

"Mahlûkatı severim Yaratandan ötürü"
Harama meylim olmaz, helal alın teriyim

Mesleğimde mahirim, işimin erbabıyım
Öğrenmeye talibim, yenilerin piriyim

Sporla yüz-göz oldum, siyaseti hiç sevmem
Hiç fanatik değilim, olaylardan beriyim

Bir şeyler karalarım, geleneğe bağlıyım
“Üçüncü yeni” derler; üstatlardan geriyim

Müslüman’ım ve Türk’üm; Din ve Vatan sevdalı
Ben doğuştan Akıncı, serhatlarda çeriyim

İşim olmaz uçlarda, orta yolda giderim
Ne siyahım ne beyaz; tam ortası; griyim

Dinde reformculara, sapıklara karşıyım
“Ehl-i sünnet” inancım, doğru yolda şer’i’yim

Yol gösterdi bir “Işık”; ortalık aydınlandı
Kalp gözümüz açıldı, ben ki O’nun feriyim

Dostlarım sever beni, gayrısına sözüm yok
Kimisinin gardaşı, kimisinin heri’yim

Geniştir gönül hanem, kapısı daim açık
Buyursun gelsin dostlar, dostun uğrak yeriyim

Topraktan yaratıldım, Rabbimin iyâliyim
Ben bir âdemoğluyum, ne melek, ne periyim

“Kalp-ruh-sır-ahva-hafi”; âlem-i ervah’tanım
“Hava-su-toprak-ateş”; nefsten et ve deriyim

Kötülerle savaştım, öldüm öldüm dirildim
Ölmeden ölmek de var, görünüşte diriyim

İki kız babasıydım, iki nazlı kelebek
“Rayetsu”’mu uçurdum, “Sueda”’mın mir’iyim

İsmim “Kadir Çetin”’dir, “Kul Mahmud”’dur mahlasım
“Meftun” oldum sonradan, “Meftune”’min eriyim

Kadir Çetin 30.12.2012 İzmir