Eğer öyleyse,
Parmak kaldırmaz mıydı hüzün,
O’na muhalefet olmaz mıydı sevinç...
Gecenin kolları daha bir sıkı sarılıyorsa,
Kesilmez miydi nefes...
Fazla sevgi öldürmez miydi?

Defterin şiir yaprakları,
Yaprakların arasında kurumuş deste gül,
Senin adını yazmaz mıydı bu örtülü cümleler
Ne anlarsın demek
Demek Rose...
Bu düş önü görüşmeler,
Rüyalarda buluşmalar,
Bu cadde bizim adımızı ezberlememiş miydi?

Çok günahı sırtlanmak,
Sırtlanmak bir karanlık vakti,
Bizden başka anlayan yok dememiş miydik bizi?
Demek Rose;
Adın bir şiir şimdi,adın şiirimin kefeni...
Giderken seni öpmemiş miydim?
Rose beni sevmemiş miydi?


Eğer öyleyse,
Kapat kulaklarını Rose!
Seni sevmiştim,
Ya bu deniz ya bu deniz gördüğüm,
Ya da çöl olmuş da ben yanlış görmüşüm,
Ve sevmiş önce Rose,
Sonra sevmemişim,
Eğer öyleyse,
Dinleme beni Rose,
Bir ayrılık metninde yan yana gelemez adımız
Sen duymamış ol,ben söylememiş...


Yudumlamak yıldızları belkide
Bu yüzden sönük gecenin ışığı,
Bu yüzden göremem önümü...
Rose,
Gittin de iyi bir şey mi yaptın?
Şiirler solgun,şiirler üzgün,
Sana sitem ediyor sonbahar...



Susmak üzere...
Ve kusuyor adını;
Boşver...
Boşvermeyi de boşver;
Yetişemezsem sana,
Koşarken arkandan düşersem,
Boşver Rose...
Git sen,
Kalabalık yalnızlara sahipsiz adımlar savurarak,
Yaşlanarak geleceğim yanına,
Yalnızlık edelim diye birbirimize...



Eğer öyleyse,
Kirpiklerimin bir ismi var artık,
Gözyaşlarımı tanı bil diye...
Gözyaşlarımı hisset diye Rose...
Kirpiklerim sensin Rose!



Kalabilmek Rose,
Kalabilmek diyorum asıl cesaret,
Gitmek basit eylem,
Beni Boşver...
’Cesaret’ derdin Rose,
Bu kalman için en büyük neden...