0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
739
Okunma
kimin umurundasın ki aromalı bakışlardan,
ben diyârı yüzüme
kasıtlı bir yapay deprem
icat etmiş ki
ruhumun sol kanadından doğan kanın
yalnızlık kokması otopsisi.
takvimlerin varlığını reddederek
saatleri soyutlaştıran
geçimsiz hatıra yoklamasıyla da
o kürtaj edilmemiş anın öznesi
yıldızlardan daha seyrek bir boşluğun
dolu görünen biçimde versiyon.
matematiği âciz bir yöntem olarak
dört işlemi tek şiire devreden
bir unsurun doğumuna ebe,
otopsiye özne olanın
kaleme söz hakkı tanıdığı gecede,
ilk hecede, son noktada.
masala batırılıp çıkarılmış hayatın
aynaya çarpmış suratındaki ifadeyi
en objektif bir haliyle özetleyen ruhun,
saçlarımın sıklığından daha sıkıcı
rolde kimlik edinmesi yanlış bürünüm.
ve mürekkebin ellerimde kendini asması
kelimelerde kendimi ilk öldürüşüm.
Emre Ay