Gecenin en uçurum anında
Sımsıcak hayallerime bir kar gibi düştün.
Mutlu musun şimdi önsözüm ;
Ruhum, ateşinle üşüyor.

Kaybetmem demiştim kaybettiklerimi
Ayıplığın kayıplığa dönüşmeden önce,
Senli zamanımın sensiz aman’laşmasından sonra
Bahane bulmuştum kendime ve ;
Karanlığın en ürpertici susuşuyla
Sapladım boğazıma kelimeleri teker teker.
Avaz avaz sustum sana dair ne varsa.
Hüzünlü bir şarkıyı partner yapıp kendime
Sek bir biçimde gidişine iç’ledik.
İçime attığım her damlada
Seni biraz daha bensizleştirdim .
Loş bir anda kustum tüm alfabeyi dilime.
Özgür bıraktım seni bende rehin eden bütün hisleri
Emanetin olan kalbimdeki şizofrenik aşk kırıntılarını
Süpürdüm beynimin en anarşist haliyle ;
İki anılık tozlu sayfalara.
Biraz ölüm kokan
Biraz da biz kokmayan gecede
Gidişinle süsledim ;
Sen yetmezliği şiirlerimi.
Ayaklanma çıkaran tüm anıları,
İdam ettim sigara dumanıyla.
Tıkadım kalbimi
Kulağa alınmayacak lirik şiirlere karşı.
Ve senli harflerden icat ettiğim kafası güzel şiirlerime
Hapsettim özü aşklı ruhunu.

Şimdi sen içkili bir şiirde ayyaş bir virgülsün artık.
Git de seni noktalar ıslah etsin.

Emre Ay