4
Yorum
5
Beğeni
0,0
Puan
934
Okunma
esniyor göğün yedi rengi
etrafa saçıılıyor ağaçların heceleri
yapraklar bir tren garında kimsesizlik
beklemeden
kimseye sözünü dahi etmeden
akşam olunca, annem açıyor hüznün mavi kilidini
uyuyor su
hamd olsun
bir kitap gibi sarılmamaklar sarılıyor vakte
sevgili, filizlenen güneşin ay’a kardeş türküleri
filmler bitiyor
sayfalar kapanıyor
şiirler susuyor
arkamızdan koştuklarını biliyorum
kaydedilmiş ilk melek sesi zannediyorum
’beni hiç terk etme’
kopuyor ağlarından saraylı bilgiler
odada arı zehri
örümcek sütü
deniz, bir üzümün en mavi hali
sarhoş olan gemi
üşüyor kadına ait her bir söz
erkekler ağlamaz
boynuna dolanıyor üşüyen sözcükler
varılan yer bir meleğin sesi
kanıyor sağ omzumuzdaki meleğin gözleri
soruyor solda ki:
-yazayım mı şimdi?
Cevap Yaz