6
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
1901
Okunma

Yol
Öldü...
Tükendi ışıkları güneşin...
Kısık bir mezar ıslığı rüzgarda
Endamlı bir kadın edası gecede
Garip bir nefes silüeti duvarda
ve titiz bir garson duruşu yapraklarda
ve incecik bir ürperiş;
üzerine tünemiş bir kaç damlada...
Biraz sabret ey sessizlik!
Sınırsız biletine al getir herkesi
Birazdan açılacak ÖLÜ AŞKLAR SERGİSİ
ve gecenin en güçlü senfonisi...
Perde açılır yavaş yavaş
Karanlığın içine gömülür bütün renkler
ve yağmurun saçlarına çiçekler...
Simsiyah çelenklere bezenir umut
Silinmiş birer mezar taşıdır bütün yazılanlar
ve hayaller uçsuz bucaksız bir tabut...
Sakın öylesine bakıp geçme ey yüreğim!
Adı üstünde; ÖLÜ AŞKLAR SERGİSİ
Biraz toprak ta sen at AKIL KÜREĞİM
Ne fark eder? bir kaç aşk ta sen göm
Nasılsa ölüdür, yıkılmaz yaşam direğim...
Neden öyle yanıyorsun hala yüreğim?
Anladın mı yoksa?
AŞK ÖLMEZ!
Ama HERŞEY ÖLÜR...
Ve herşey AŞK adına gömülür;
Umutlar, hayaller, gözyaşları, anılar...
ve insanın bitmeyen hevesi...
Söyledim ya; sadece adı üstünde;
ÖLÜ AŞKLAR SERGİSİ...
Hakan Zengin
.
5.0
100% (7)