Mektubunun gelmediği ekim tavında bir akşamdı
Dışarda gök yırtılmış delice hüzün boşaltıyordu
Sonbahardı.
Kırık dökük gözlerim
ıslak bir mendil parçasıydı..


Her damlasına içim boşalıyor
Tenimin aküsü değişiyordu.
Yüzüm ise alaz yangını hasret kokan bir şiirdi sanki
Ve Her şiir senin adınla besteleniyordu nevin
Nereye gitsem senden yana çalınan şarkılar,
kendimi nereye vursam senden yana izler vardı
şimdi
yürüdüğüm her bulvar her cadde senin adınla anılıyor
makamı kırık bütün şarkılar seni çalıyor
adın her şiire beste
her şarkıya konu olmuş
yalanım varsa şuracıkta ne olayım nevin.


Yalanım varsa diyorum nevin
Sen gittiğinden beri her tarafım eksik
Parçaları dağılmış
Bütünden uzak bir şiirim
Düzeltmeye çalışsam da dağınık duruyorum..


Dağınık duruyorum nevin
Adının her harfini andıkça
Bertaraf oluyor yüreğim
İçim geçiyor,gözlerim buğulanıyor
Sonra,
Kayboluyorum kayıp bir kentin düşlerinde.


Düşler diyorum nevin

İstanbul kadar uzak düşler
İstanbul kadar da yakın..
Çünkü,
Her anım sana gebe
Her yazdığım şiir seni anlatıyor..


Mektubunun gelmediği ekim tavında bir akşamdı
Nevin vuruldu dediler,
Yüreğim parçalandı
Sağa sola vurdum kendimi
Önüme çıkan her adamla dalaştım sabaha kadar
Yani içimde ne varsa senden gayrı dışarıya attım.

Şu an şiir yazmayı da bıraktım
çünkü Senin olmadığın bir yerde ben de yokum artık…


saygılarımla...