Küçük bir deniz feneri işte okyanuslara göre
Kulenin en tepesinde ışığı yanıp söner sessizce
Gemileri bekler geceler siyah vurunca eteğine
Gizlice kaybolur o an okyanus güneş sevişince..


Güneşi küçültür bazen bulutlar kızar bir şeylere
Dalgalar kırbaç elinde fırtına acıtır o an sesinde
Suskun gündüzlere sadece o gecelerdir dilinde
Vururken dalgalar sadece gemilere anlatır gizlice...


Gündüzleri suskundur o hiç bir şey söyleyemez işte
Sadece bulutlara yalvarır şu fırtınaları kaçır diye
Rüzgar o an dalgaları hızla eteklerine vursa bile
Gecelerde gülümser ışığı o giden nazlı gemilere..

OKYANUS
DALGALARINI
YOLLASA BİLE

IŞIĞI YANAR
BIKMADAN

GEMİLER
VURGUN
YEMESİN DİYE..

NEREDEN DE AKLINA GELDİ?
BAK
BİR ŞEYLER İÇELİM
DİYOR DUN YA

KAHVEN HAZIR
BİLE..


yine kayıp sayfalarım işte
şiir kıyısından akan yaşam ile..