Doğan görünümlü şahin var edip
Aslını bozmayı severiz üstat
Yıkmaya güdümlü hain yar edip
Onu meydanlarda överiz üstat

Verdiğimiz sözü çabuk unutup
Eğriyi doğruyu kendine yontup
Sarımsağı sapı narhta bir tutup
Havanın içinde döveriz üstat

Canımız yanmazsa hak hukuk demez
Fakat sorulunca hiç haram yemez
Hiç birimiz asla yalan söylemez!
Kendimizden afif sağarız üstat

Kim ki bizim kadar hâkim bilime?
Çuval elimizde döner kilime
Yalansa ustura vur şu dilime!
Üst üste icatlar yığarız üstat

Kötülük denince bizden uzaktır
Eren yanımızda hâşâ çıraktır
Kar ne ki? Alnımız kardan da aktır!
Şeytanı taşlayıp kovarız üstat

Fakat deprem yıkar evi ocağı
Deriz “Günahkârlık suçun kucağı”
Masumu keser mi Hakk’ın bıçağı?
Demeyip, masumu boğarız üstat

“Yüzde bilmem kaçı” dedi ya şair
Devamı şu olsa “Hepsi cevahir!”
Derdik ki “Söylenen hiç şartsız zahir!”
Bizler akıl akıl yağarız üstat

Çanağı kırsak da suçlu kerpiçtir
Çivimiz kör değil, suçlu çekiçtir
Hele ki kızarsak, el âlem hiçtir!
Her alna karışla değeriz üstat

Yani sözün özü, yıkılmayız biz
Eğriyi çıkarla düz kılmayız biz
Her şeyimiz tamdır sıkılmayız biz
Hakk’a boynumuzu eğeriz üstat

“Boyun eğmek yeter, dahası fazla
Çok konuşma İhsan hadi sen gazla”
Dedim ben kendime, hem de mecazla
Her gün güneş gibi doğarız üstat!

22 EYLÜL 2012
İHSAN TURHAN