Sensiz günüm kayıpken yarınım nasıl olsun?
Vedanın ateşiyle hayatımı yakma yar
“Gülümse” demek kolay, derdim nasıl kaybolsun?
Gözlerimin içine hüzünleri çakma yar

Gidiyorum diyerek ters yüz etme dünyamı
Kâbuslara çevirme ne olur aşk rüyamı

Kulağını kapayıp, gözlerini sakınıp
En yakın mesafeni dünyanın ucu etme
Ağzımla kuş tutsam da, sitem edip yakınıp
Taşıdığı aşkını kalbimin suçu etme

Etme, ne olur etme, yalnızlığa bırakma
Böylesi bir ateşle ne olur beni yakma

“Ant olsun, senden başka, yârim yok” dedikçe ben
Gözlerinde gördüğüm, o boş veriş ölümdür
Söyle bari bileyim, cezam ne, tavrın neden?
Cevapsızlık yanmamdan daha büyük zulümdür

Mademki gideceksin, sevdamı hiçe sayıp
Nedenini söyle yar ahvalime acıyıp

Bilirsin idamlığa son isteğin ne denir
Bunu bana çok görüp böyle gitme ne olur
Böylesi bir gidişle bütün herşey kirlenir
El önünde sevdamı çamur etme ne olur

Bir gün sana desinler “O sana hep meftundu,
Delirip öldü amma ölürken de memnundu”

Gülüm nasıl istersen takdiri sana kalmış
Nasılsa aşk tarihi olanları yazacak
Ya denecek “Yaşanan çok güzel bir masalmış”
Ya da tüm okuyanlar, üzülecek, kızacak

“Esirinim yar” demem, hiç para etmiyorsa!
Daha ne yazayım yar, o bile yetmiyorsa?


24 Eylül 2012 Pazaretsi

İHSAN TURHAN