Siz ölüm korkusuyla kabuslar görün durun
Ben ruhumu ölüme çoktan dost eylemişim
Siz geçici dünyada hayaller örün durun
Ben çının kapısına, beni post eylemişim

Çünkü ben inancımı canı verenden alıp
Ondan gelen her şeye kalben“eyvallah” dedim
Hangi kul büyüklense, ben o kadar alçalıp
Ki her alçalışıma kalben “inşirah” dedim

Çünkü ben etrafıma bakarken gönlüm ile
Beşeri gözlerimi şer bilip oydum artık
Aynada suretime, deyip “bak şu sefile”
En fenanın içine kendimi koydum artık

Bildiğimi sandığım ne var ise aklımda
Gece sona ererken yeniden tarttım her gün
Baktım ki hep biçare yüreğim de aklım da
Ve eksiğim dedikçe işe bak arttım her gün

Bu yüzden ki ben her gün ölümün kıyısında
Gülümseyen gözlerle etrafa bakar oldum
Bu yüzden ki ben vaktin geçen her sayısında
En huzurlu halimle, en sona akar oldum

İhsan Turhan / 20 mayıs 2016