İç Gıcırtı



kaçıyorum bir numara büyük bulut
ağzımda eskitilmiş tül perdeler örtsünler çocukluğumu
ziyan dağlarında unutuş tutanakları
sert bakan bir güvercin sesinde
aynanın canı çıkarmış akşamları.

orada ben çocukluğum burada geçti
dediğim yerde
bir kadına eğilmiş, bir kadına sonsuza dek eğilmiş
bir çocuk bekliyordum kuyusundan
delirdiğini söyleyen tam bir deliydi aslında
hayat
ve zamlanıyordu ne zaman birine gülümsesem
bu kah dünya, r sonradan çıkardı ağzımdan


kaçıyorum kendimden bir numara büyük ulaşmak bu
sevişiyorum buğulu bir yorgunluğun koynunda
soyuyorum bildiklerimi utandıra utandıra
emmeye başlıyorum ne kadar kalmışsan içimde
bu yara, kalbini kısa kestirip derin bakanların aşkına.


içeride biri uzanmış
içerimde biri yutkunmuş
aynı şey değil mi ölürken
öksürürken sabahın donuk mizacına
eskimiş tüller de yok hayatımda -artık-
başlı başına hayta bir memleket gibi kokuyorum
yasalarım yok, inançlarım yok, ceza bile veremiyorum insanlarıma
yargılayamıyorum
bu gezegenin son kevaşesini
onu kadınım sanmışım kadınım oykan
benim oyken
neresinde gül biter? diken, tutuyorken kalbini


yaşıyorum bir numara büyük ölüm!



Payanda