Serzenişim gururumdan değil

Kırılmışlığım da…

Hatta usanışım da kibirimden değil

Sarsılışım da…

Umutlarımın bittiği noktadasın

Yanında konmayı bekleyen iki noktayla birlikte

Terk edilmişliğin sancılı acısı

Tamamlanamayan aşklara işaretken

Çaresizliğin çukurundasın

Sıkıca bağlandığın kör düğümle...







Düşünceler vuslata gebe

Belki zamansız olur doğum

Belki vakitsiz çalar kapımı keder

Biriktirdiğim gözyaşları değildi şifam

Söz yaşlarımla avuttum kendimi

Kuzguni siyah gecelerde

Yıldızlarda aradım medet

Onlar da kayıp gittiler ellerimden

Birer birer…







Bir gün çıkagelirsin aniden

Değişmiştir çehren

Daha da aklaşmıştır saçların

Boyun uzadı mı peki?

Burnun çıktı mı Kaf Dağı’na?

Çıkışın uzun sürmüş sürmesine

Ama…

İnişin çok kısa…



*



Kaç gün

Kaç gece sürdü matem?

Nereye gömdüm kalbimi?

Belki çok yakınındadır kabrim

Belki de…

Belki de

Bilinmezin ta kendisinde…