Sana benzer gözümün gördüğü her şey.
Ve benzemez kimse sana.
Hoyrat bir dinginlik benimkisi,
İçin içini kopan fırtınalar, leblerimden dökülen sus olur.
Söz incinir, çürük bir asa ile dokunsalar kırılır.
Her şeyde seni görür ve kördür senden başkasını görmeyen gözler.

Bir gece ay ışığını kapayıp, semayı yorgan yaptım üstüme.
Bulutları yastık yapıp, kanaviçesini yıldızlarla süsledim.
Bir nefeste çektim içime seni,
Bir yudum suyunda boğuldum.
Sensiz kurulan virane hayalleri küller süsledi hep.
Sen gülleri süsledin, güller bahçemi,
Kalpte kanayan yaraya merhem oldu varlığın.
Varlık aşka geldi, aşk ham olanı pişirdi.
Göz ile kalp kavga etti, iki bir’i yenemedi.
Herşeyde seni gördü ve göremedi senden başka hiç bir şeyi.

İki sabi kavgaya düştü
ikiside ağladı.
ikiside günahsız
İkiside bakarken gözlerimin içine,
En güzelimi gördüm iki günahsızın yüzünde.
Senle geçen her ömür sana benzerken.
Sensiz beklenen ölüm neye benzer?
Her şeyde seni gören gözler,
Bakar körlere benzer....