Duydum ki beni unutmaya meyil ediyormuşsun
Bir bozuk para gibi harcıyormuşsun sevdamızı
Ulan ALLAHSIZ hiçmi vicdanın kalmadı seninde
Sevdamızı bukadar yerlere çaldığın yetmezmi

Ben yolunda kuşlar gibi kanat çırparken usulca
Sen beni defalarca hançerlediğin yetmezmi yar
İkimizde suçluyuz oynanan bu gönül oyununda
Şimdi benim yokluğumda neler yaparsın bilmem

Hangi kör kurşunlara salıyorsun sevdalarımızı
Hangi başı boş kalmış ellere veriyorsun anıları
Ey uğruna kor ateşlerde yandığım deli sevdam
Artık zaman, yerli yersiz ağlama vakti değildir

Kaldır dik duran asil başını düşmanlar uyumaz
Bukadar hayatın acımasız tozunu yutmuşken
Ciğerlerin, kaldır başını dikel hayatın ortasına
Meydan okurcasına aşka,susma kalbim susma

Ben bir deli fişeğim her an patlamayı bekleyen
Hangi kırılası kolllar sarar kanlı bedeni bilmem
Ama ben sevdam adına ölüme meydan okumuş
Bir aşk adımıyım gönüllerde yorulmadan gezen

Sevdamı yüreğime paslı bir çivi gibi saplamışım
Ömrüm boyunca çıkartmamak üzere aklımdan
Düz yollarda yürürken nice yokuşları tırmandım
Sadece içimde yaşadığım bu ölümüne kavgada

Ben yanlızlıklar içinde var olma savaşını veren
Kalabalık bir Ülkenin yanlız kalmış çocuğuyum
Benim savaşım birtek kendimle kimseyle değil
Yaşamış olduğum bu zalim hayatımın çarkında

Ben nice sevdaları kalbine gömmüş bir adamım
Öyle gelişi güzel beni unutmak kolay iş değildir
Yelkensiz kalmış bir gemigibi beni ordan oraya
Savurmaya en asil sevdaların bile gücü yetmez

Ben bir aşk adamıyım hiç bir güç beni yıkamaz
Yıkmaya cesareti olan varsa hiç çekinmesinler
Çıksınlar karşıma öyle sinsice pusu kurmasınlar
Bütün taşlarım ortada, zarı iyi sallayan kazanır

BU AŞK OYUNUNDA...


Ufuk GÜNEY