Ey sevdiğim, yokluğunda
Bir meçhule gidiyor hayatımın baharı,
Haykırıyorum,
Dostluk içinde yalnızlığıma,
Bir not yazıyorum,
Karanlık, acımasız, beyaz sayfalara,
Dur diyorum yorgun bedenime,
İşte o an,
Gerçekleri anlatıyor bana,
Gerçek sandığım herşey,
Bir meçhulmuş meğerse..

Bir varmış bir yokmuş gibi,
Yaşıyorsam dünyada,
Bu yaşadıklarımız gerçekleri,
Anlatmıyorsa sana ne diyeyim sevgilim,
Beni gönlünden çıkar at,
İstersen başının üstünde taç yap,
İstersen bir çırpıda sil at,
Söyleyin dostlar kimdedir kabahat..

Yaralı bir ceylan gibi yaşatmaya,
Çalışıyorsam eşsiz sevgimizi,
Acılarımı sabır tesbihi gibi çekip,
İçime aglıyorsam gömüyorsam,
Kalbimin derinliklerine seni,
Yaşatmak için..

Unutma sevgili kabrindeki,
Toprağın kokusunu burnumda kokluyorsam,
Saklıyorsam anılarımı hafızamın kıyılarında,
Azgın dalgalarda savaşıyorsam,
Kıyıya vuruyorsa sandalcının bedeni,
İşte ben aşk denizinde boğulanlardanım o zaman,
Hani ölenle ölünmez derler ya,
Sen ölmedin yaşıyorsun hatıralarımda,
Seni unutmadım unutmayacağım ömrüm boyunca..

Her nereye gidiyorsan al götür beni,
Dizine yatır beni eski günlerin hatrına,
Hatıralarda yaşat beni,
Delice sevdim seni,
Kahrolası ölüm ayırdı bizi,
Hep vafasızlıklar bizi buldu,
Tek suçumuz delice sevmek miydi,
Aşk denizinde boğulmak mıydı..

Yalan oldu yaşadıklarımız,
Umut oldu hatıralarımız,
Kahrolası ölüm ayırdı bizi,
Her nefes çekişimde,
Delice özledim seni,
İçtiğim sigarada sen,
Baktığım heryerde sen,
Ah bir geri dönsen,
Delice özlemişken seni...

Ufuk GÜNEY