Nasılsın diye sormayın sakın bana
Ben benden bile gitmişim artık
Bir yanım çiçekler açarken
Diğer yanım Cehennem azabı yaşıyor
Sözcüklerin hiçbir anlamı yok artık
Duygular öksüz ve yetim buralarda
İnsanlık katledilmiş usulca...

Dostluk arkdaşlık tüketilmiş
Elinde ki ekmeği paylaştığın herkes
Düşman olmuş artık buralarda
İnsanlık desen çok uzaklarda
Nasılsın diye sormayın bana
Bir yanım cennet diğer yanım Cehennem
Ömrüm ölümün koynunda
Sabah’ı bekler her gece olduğunda...

Her yer karanlık her yer acı keder
Ne kadar insan olmaya çalışsanda
İnsanlık böyle kötü düzende biter
Hangi defter yazar bu kadar zulümü
Hangi kitap yola getirir
Şeytanın yolunda giden insanlığı
Hangi kalem yaza bilir adaletin yasasını
İnsan oğlu artık Ruhunu şeytana satmış
Daha ölmeden Cehennemi yaşıyor...

Bu şeytani düzende insan insana
İnsan paraya insan şana şöhrete
Nefsini doyuran her şeye tapıyor
Haram helal korkusu yok artık
Yiyelim içelim hayvan gibi yaşayıp
İnsan gibi ölelim var artık
Nasılsın diye sormayın kimseye
Kimsenin içinde insan yok artık...

Ufuk Güney