Tamirdeydi Kabe,yine bir sene,
Yükseldi inşaat,tuğla üst üste,
Tam sıra gelmişti,Hacer Esvede,
Kabile başladı,hep çekişmeye.



Tartışma uzadı,akşama vardı,
Sonunda kızdılar,kavga başladı,
Hepsinde kibirle,azamet vardı,
Büyükler bu işe,akıl aradı.



Dedi en yaşlısı,Ebu Ümeyye,
Sabah çözer onu,gelen mescide,
Halleder elbette,hakem bizlere,
Çözüldü mesele,akşam böylece.



Geldi Peygamberim,sabah kapıdan,
Görenler dediler,El emin olan,
Bizler razı olduk canu gönülden,
Gösterir bizlere ,bir yol şimdiden.



Severdiler Onu,daha küçükken,
Asaletli yiğit,soylu denilen,
Sözü doğru,yalan bilmeyen,
Bu işi çözecek,El Emin olan.



Peygamber örtü, getirin bana,
Kabile başları,tutunsun taşa,
Tutarak kaldırın,onu yükseğe,
Koydular El Emin,onu yerine.



Böylece çözüldü,büyük mesele,
Hacerül esved,kondu yerine,
El Emin sevildi,güzel Mekke’de,
El Emin dediler,hep Peygambere.

27.08.2012//KIRIKKALE
HİDAYET DOĞAN