Mümin kul veda ederken dünyaya,
Güneş gibi melek gelir yanına,
Cennetten gelen kefenle,kokuyla,
Mümine korku yok, inan kabirde.




Otururlar yanında tam karşısında,
Azrail a.s. oturur baş ucuna,
Ey nefis çık o bedenden der ona,
Mümine korku yok, inan kabirde.




Ruh çıkar bedenden,damlar su gibi,
Melekler süsler,bir anda nur gibi,
Saçılır güzel kokuların tümü,
Mümine korku yok, inan kabirde.




Getirirler son dünya semasına,
Melekler teşyi eder kat,kat sema,
Giydirirler ruhu geri bedene,
Mümine korku yok, inan kabirde.




Kabirde gelir iki melek ona,
Kolayca cevap verir suallere,
Bir ses gelir:Kulum doğrudur diye,
Mümine korku yok,inan kabirde.




Bir yatak serin cennetten ona,
Cennet libasını da giydirin ona,
Bir kapı açılsın cennetten kabre,
Mümine korku yok,inan kabirde.




Genişler kabri gözü gördüğünce,
Salihler gelir,amelinim diye,
Duası artık,kıyamet kopsun diye,
Mümine korku yok,inan kabirde.

15.02.2012-Kırıkkale

Hidayet Doğan