Ey adını duyunca Dünyayı durduğum
Ömrümü yollarına adadığım maralım
Ben bir aşk kurbanıyım zaten
En çaresiz kaldığım anlarımda bile
Hiçkimseyi dinlemeye tahammülüm yok artık
Bana anlatmasın hiçkimseler
Bunca zamandır yaşadıkları aşk acılarını
Ben çok iyi bilirim aşk acısının nasıl bir acı olduğunu
Buram buram sevda kokarken her yanımız
Aşk yolunda ölmenin nasıl birşey olduğunu

Geceler boyu sigara üzerine sigara yakıp
Derin düşüncelere dalıp bir rakı masasında
Gönülden hissettiğimiz aşka dair dugularımızın
Bir meze sofrasında nasıl heba edildiğini
En az herkez kadar bende çok iyi bilirim
Önce bakarsın ve beyenirsin sevdiğini
Sonra yakınlaşırsın arkadaşlıklar kurarsın
Sonrada arkadaşlıklar dostluklara dönüşür
Dostluklar ise aşklara yelken açmaya başlarken

Bir çıkılması zor olan yokuşlar çıkmaya başlarsın
Aşkın derin kuyusunda bulduğunuzda kendinizi
Bugüne kadar gelmiş geçmiş neyiniz varsa
Yaşamış olduğunuz bütün duygularınızın
Bir masaldan ibaret olduğunu anlarsınız zamanla
İçiniz içinize sığmaz coşar taşarsınız adeta
Sevda denilen bu yaşadığımız derin yolculukta
Nasıl çekilmez acılar yaşadığınızı ben çok iyi bilirim

Onun içindir ki bunca yıldır kendi köşeme çekilip
Sessizce hayatın gizemlerini izlediğim nedenler vardır
Ey maralım saçının bir tek teline kurban olduğum
Sanadır birtek bu sessiz çığlıklarımın nedenleri
Kaşına gözüne yollarına kurban olduğum yarim
Bunca senedir yaşattığın aşk katliyamlarını bırak
Aşkı köleleştirme bukadar yüreklerimizde
Bırak sonsuza dek özgür kalsın duygularımız
Saçının herbir teline kurban olduğum maralım...

Ufuk GÜNEY