seni aşkta aradımsa da asırlardır
yunus’a
mevlana’ya
ve cümle aşığına inandığımdan

zira/ satır aralarından
kan damlayan kitapların
bizzat aşka düşman

...

elma inciri
aşk utancı giyindiğinde
kendinden saklanmıştı insan
ki/ aşkın aslı değil miydi
cennetten kovulan...

muğlak suretiyle avunmak
ve mutlak yalnızlık idiyse /adem’e yazılan
ne istedin ki kaburgasından

...


haset ve kin veraset ettiyse kabil’den
lanet ve intikam da
intikal etmedi mi habil’den

peki kimdi bu cinayete azmettiren
kimdi/topraktan yeşerene burun kıvırıp
kan dökeni kayıran...
ki / illa bilirdin
ayrımından doğacak sayrılığı
suretinden üflediysen

-şimdilerde ortalık geçilmiyor kabilden
burnumuzu hiç mi düşünmedin
kargayı kılavuz ederken-

...


merhamette kan kokusu
kitaplarda kan...
kimdi/ iyilik ve hoşgörüyü
çarmıhta kana bulayan

o kandan doğanlar değil miydi
sefer
sefer
insan avına çıkan

hem zalim sana
mazlum sana biat etmişken
adınla başlamadı mı
zaten senin yolunda olanı
yine senin yoluna çağıran...

ki öte yandan
hep kayırılan
buzağıyı sana şirk koşan
ve hala onların bu devran

...


geçiyorum zamanlardan
hem kitaplar arasından
üstüm başım kan revan
anladım/ buymuş bize reva’n

parça parça edilirmiş
aşkınla yanan
ve seni özünde arayan
öyle bildim mansur’dan

biz ötede sanırdık
oysa buradaymış eza’n


-olsun varsın
suretlerini gördükçe
böyle kan ve intikam içinde
büyüyor aslına olan sevdam...

şimdi /ben bu arafta
zahirinin aksinde /döne döne

sedanın büyüsünde
yana döne/ denge ile

arıyorum seni/ hem kendimi
akla rağmen aşk ile

bazı bazı
tin’e rağmen meşk ile
amma / bütün bütün aşk ile

hep aşk ile-




Gülşen Destanoğlu