/şimdi ben devrim yapıyoruz hadi desem
seksen milyonda on milyon ataletinden silkinip hadi der
hadi dediğine de bakmayın
hadi diyenin meşrebini tartar evvelden
evvela
leninist
stalinist
troçkist diye bölünüp hadi diyeni döver
yetmezse eğer
mao’yu
tito’yu
enver hocayı da
bu kör dövüşüne ortak eder
ki bunların yarısı önce kürdistan der…
oysa bir Atatürk en az kırk milyon eder.../


bir umudum vardı benim
solcularım liboşluğa
halklarım güruha evrilirken sessiz sedasız yitirdiğim

yitirdim düşlerimi yarınlarım hükümsüzdür


...
onlar ağır ağır geldiler
ihanetle kol kola cehaletle omuz omuza
okuya üfleye ağlaya zırlaya geldiler
sağım ebe solum körebeyken geldiler
ve sobelendiğimizi hiç sezdirmediler

önceleri/ sam amcanın şapkasından çıkan tavşanlar gibi ürkektiler
belki sırf bu yüzden ürkütmediler...
kemire sömüre ve bin bir dalavereyle semirdiler

sandık ki sandıkla geldiler ve geldikleri gibi giderler
kimine göre balondu söner dediler
berikine göre fırsattı böler dediler
kimine göre ninniydi hiç uyanmadan dinlediler
-işte bu kimileri ve berikileri bazı farkındakileri
paranoyak deyip elbirliğiyle sindirdiler-

onlar ağır ağır gelirken / berikiler
kibele’nin böğründeki ağrısız abse gibi
kanında sessizce çoğalan mikrop gibi
kafasında gezinen bit gibi yavşak gibi
ellerinde geçmiş hesapların çetelesiyle
hanidir hain bir bekleyiş içindeydiler

hülasa
sen ey umudumun hırsızı
kafasını ekim’e devirmiş ve liboşluğa evrilmiş demokrat
topla git kavramlarını izm’lerini ayrımlarını
çok bilen çok yanılırmış/ onlar senin sayende geldiler
ve hükmü yitik yarınlardan
hiç gitmeyecek gibiler