(hey sen
tümden gelen
tamamlanamazsın /yine tüme gitmeden)

...



godot’yu bekliyoruz
ensesi kalın godoşların eteğinde
illetli bir millet gibi
böyle aç bilaç
ilelebet bir kurtarıcıya muhtaç
bekliyoruz umudu
korkuların pençesinde...


kimimiz ötelerin osuruğuna binmiş
gazlıyor bir biçimde
kimimiz namaz niyaz derken
uyuyor izandan yoksun
hüsnü zan içinde...


uyanın diyor bazı uyanıklar
sanal isyan hareketlerinde
diyor ve onlar da uyuyor
uyarmış olmanın huzuru içinde

bilseniz ne çok lenin var
ne çok che/ bu net denizinde
devirip duruyorlar her gece

öyle ya/ gaza limon
meydana yürek gerek
hem silivri de soğuktur şimdi
biz iyisimi yazı bekleyelim diyerek

bahanedir ya korkunun kını
bulunca kesmez nasılsa vicdanı

ama diyoruz a’ma a’ma
eylül’ü asacağız zannıyla
oysa geleceğimiz çırpınan darağacında
ama diyoruz kuyruk acımızla


hadi dese biri sanıyoruz coşacağız
güneşe koşacağız
ezkaza hadi diyene
ilk balçığı biz atıyoruz

herkesin hadisi kendi cümlesinde
meal aynıysa da mühim değil
haydi gari olmuyor
tutmayınca kelimesi kelimesine...


beyaz camın ardında sirk cambazları
ağızlarından alevler saçarak
algılarımıza tecavüz ediyor her gece
sakatlanan aklımız alçı’lar içinde

üzerimizde ölü toprağı
elimizde tv kumandası
gözümüz açık olsa ne gam
bunca hipnoz altında

-hem diziler daha bi gerçek aslında
gerçek diye sunulan haber safsataları yanında-




hasılı
biz bu kör dövüşü içindeyken
fuller’ler donumuza kadar soyup
bütün depolarını fullediler bir biçimde

olsun varsın dedik
üzerimize şeffaf açılım örtülünce
düşünüp dalaşırken
pek de üşümedik
zira ’demokrasi’ çıplak severdi
bunu ebu garib’den öğrenmiştik/ seneler önce...




demem o ki
uyanmak yetmez bazen
cesaretle gerinmedikçe

içimizde özgürlük yansa ne
yanmasa ne
buz gibi susuyoruz işte
’ya hep beraber ya hiçbirimiz’e hasretle...

ki korkunun bittiği yerde başlıyorsa eğer
özgürlük
silivri’dekiler bizden özgür değil mi sizce de





Gülşen Destanoğlu