...ve birden sarsildi dunyam,
kalbimin cigligiyla uyandim
derin uykumdan.
Sevdigim insanlarin beni yalniz biraktiklarini gorunce
butun gercekleri anladim,
sonra agladim.

Yikildim ama cabuk toparladim.
Yurudum yurudum yurudum...
Ve yalnizlik limanindan ayrildim,
cunku biliyordum ki mutlak yalnizlik yoktu...

Yalnizlik, Allah`in varligiyla yok olmustu.
Yalnizligi kalbim evinden kovmustu..!

Ask vardi artik kalbimde.
Hukmediyordu butun duygu ve dusuncelerime.
Ne garip bir dosyaydi?
Unutmak zordu ama hukum vermek kolaydi.

Sonra ask hukmetti...
Artik kalbimde degmezlere yer olmayacakti!
Canimi yakan herkes unutulus zindanina kapatilacakti.
Ve baslarinda bosveris gardiyani bekci olacakti.

Artik "Yalnizlik" yalniz kalmisti. Kimsesi yoktu.
Yalnizlik, Allah`in varligiyla yok olmaya mahkum olmustu..
...ve ask yalnizligi idam etmisti.
Artik korkacak birsey yoktu..

Cunku yalnizlik, Allah`in varligiyla yok olmaya mahkum olmustu...


[Gumus Kursun - ve ask yalnizligi idam etti]