1
Yorum
12
Beğeni
5,0
Puan
180
Okunma
Son Kez Koşuyorum
Son kez koşuyorum sokaklarında kalbinin
Yolların müsaitliği umurumda değil.
“Nasılsa aşarım bu engelleri” diyerek
Geceden çıktım — sabaha erişmeyeceğimi bilerek.
Oysa adım atacak mecal yok bende,
Dizlerimde yılların ağırlığı var sanki.
İhanetlerin yorgunluğunu taşıyorum,
Sonsuz gibi gelen hasretleri… belki de.
Ne yana dönsem bir firak buhranı;
Vaveyla kopuyor aşk volkanından.
Bir nehre gidip serinlemek isterken
Ateşi sarıyor nehrin, suyu yakıyor…
Geride kalan hasrete düçar bir alınyazım,
Bir çift göz; yeteri kadar ağlayacak,
Ve sonsuzluğa uzanan ellerim var.
5.0
100% (4)
Cevap Yaz