9
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1852
Okunma
bir yazı yazdım sana.. uzun değildi aslında...
ama çok şey anlatıyordu kelimeler... okudukça anlayacaktın herşeyi...
avuçlarımızda bir kar tanesi gibi eriyip giden yaşamı..
anlayacaktın.. bir sevgi nasıl da sonsuz kere çoğalır insan yüreğinde...
hiç bir şey bitmez.. kalır insanda... yaşananlar..
birbir çoğalır anılar denizinde...
azalan yalnızca umutlardır..
neşesidir insanın.. gitgide azalır.. ve yüzündeki o tebessüm...
biter bir gün...
bir yazı yazdım sana... ama paylaşmadım... okumadım..
nice yazdığım yazılar ve şiirler gibi..
birdenbire karanlığı çeken bir ikindi güneşi gibiydin
bir belediye otobüsünde içime çöken yalnızlık gibi
düşündüm seni... yorgun argın oturduğum banklarda
soğuk rüzgarlarında durakların
yalnız bir sokak kedisi gibi zayıf bedenimle
ve zehirli bir ok gibi yüreğime sapladığın sözlerinle
ibret olsun diye yürüdüm kalabalıklar içinde
saklamadım bir çift okyanus gibi yanan gözlerimi
ve soğuktan titreyen ellerimi....
herkes görsün diye eserini...
mutluluktan uçan, bir yaz güneşi gibi parlayan adamı
ne hale getirdiğini...
yitirdiğini...
bitirdiğini...
ve anlasın diye yağmurlar
duysun diye rüzgarlar
bilsin diye ağaçlar
çığlık çığlığa haykırdım acımı
uzun koridorlarında hastanelerin...
ve kaygıyla bekledim bir hasta yakını gibi
kendi kendimi...
tutmak için ellerimi...
götürmek için buralardan...
bir yazı yazdım sana...
göndermedim...
Hakan Zengin
5.0
100% (9)