Beni düşük yapan dünyanın süt dolmamış memelerinden
Sıcağa yüz çevirmiş koynundan tutup alandın
Doğmuyordu kuşlar evvelden biliyorsun
Gökkuşağı sır saklamaz oluyor yağmur oldukça kendimde
Kendime yağdıkça sırılsıklam yırtılıyorum




Dışa dönük rüyalarından ucuz görülenlerden geldim
Hepsini görmedi kimseler biliyorum esintileri mesela
Karda susan köklü ağaçları donmuş suları defne kokularını
Haklı rüzgârlarda sendeleyen geçmiş zamanları boyatmadılar
Tepindiğim toprakların ağırlığını aldıkça büyüklüğüm taştı kendimden
Sıcaklığın bittiği yerde çırılçıplak soyundu çocukluğum





Sevgilim hızla ölü yarınlar doğuran günlere uyandım senden
Gölgeli alınlara yerleşirken dokunmuştu ayrılığın elleri saçlarıma
Cesur türkülerin esir düştüğü memleketlere kaçarken
Yasaklanmış ne kadar çizgi varsa üstüne durdum
Açıkça ilan edilmiş ateşten tenini bağrıma bastım
Bir anımı daha topladım yaka paça kaldırdım hikâyemin tavan arasına
Kalın kalın damgalandı betimleyemediğim yüzün
Evvel zamanda başlayan hikâyem uzadıkça başkalaştı
Yabani sevgilerimi öğrendikçe
Kendi hikâyemi anlatan ucuz ağızlardan
Kime kendimi sorsam başka birini öğretmelerinden
İnsanların bizi aniden başka biri yapmasından hem de olmalarından
Utandım ve tiksindim bu sabah
Cam gibi kendine kırıldı çocukluğum



Beceriksizliğin ödül töreninde geçişken bulutları
Dünyada bir yerde saklanan cesaretsizliğimi ise aynada gördüm
Boğazıma leş gibi düğümler iliklenirken akıp birikiverdin
Kasıklarımda kayboluşun sancımaya başladıkça
Çamura bulandı çocukluğum




Bileğinden kırık şiirlerin güçsüz kalmış parmaklarından
Körelmeye yüz tutmuş umutların arasından çekip alandın beni
Siyaha karışmış suların alın yazısı sildiğini
Ruhumu sana adadığım o limanda öğrendim
Durup kendimi öldürmemi üşümeden titremeni
Sığındığın dalgaların seni aşmasını izledim
Ellerindeki barut kokusundan kaçışan âşık yosunlara acıdım o vakit
Dağda kudurmuş köpeklerin ağzı gibiydi seni dinlendiren köpükler
Gözlerimin solgunluğuna benzettim hepinizi çoğaldığınız
Ağladıkça gözlerimden gitti mülteci yüklü gemiler
Sustukça dalgalandı çocukluğum
Sen ellerimden yığınla kuşu uyandırmayan
Gün Ay dın Sevgilim beni binlerce ölümün arasından çekip karanlıktan çıkaran