Kaç kez gelip gittim bu şiire...Kaç kez okudum,kaç kez,çaresizce sustum bu şiir karşısında...Kelimelerim anlamını yitirir oldu...Yazmaya korktum ilk kez...AŞK bu kadar mı güzel,bu kadar mı çarpıcı anlatılır...Bir şiir yüreğe bu kadar mı dokunur,derin izler bırakır...

''sokulup gecenin yosma rengine
yaşam dolu bir çember gibi döner dudaklarınız''...ile aşkın en ateşli,yakan,yıkan ,insanı sarhoş,deli-divane eden yönü anlatılırken,

....''kinayeli şiirler postalarsınız
(adres aynıdır-ikamet edense farklı)..''

cümlesiyle,aşkın,yada ihanetin,yada sevisiz yüreklerin diğer yüzü,böylesine mi düşündürür insanı...AŞK'ın bilinmeyen çelişkileri,okurların yüzüne bu kadar mı güzel çarpılır Sevgili Çiğdem...

Bu şiire ne çok gelip gittim...Ne çok sessiz kalmak istedim de kalamadım...

Bu şiirde:
Her yaprağı dar ağacında sallanan bir gül oldu ansızın AŞK...Altındaki sandalye neydi,sandalyeyi tekmeleyen kimdi yada hangi duygulardı bilemedim...Kim bilir,belki de bilmek istemedim Sevgili Çiğdem...
Şiir yazmak,sana başka güzel yakışıyor CAN...

Sevgiyle ve dostçakal

Kelimelerin zihin suyundan imbiklenmiş damıtılmış halidir şiir kısaca. Az lafla çok şey anlatmanın edebi adı.
Az şeyle çok şey hissettirmek ise işin sanat kısmı. Kareografisi bizce yazılmayan ama yine de en iyisini oynamakla yükümlendiğimiz
oyun hayat...


Ve aşk; bu oyunu belki en çekici kılan en değerli ödülü. Ve biliriz ki ödüller de zor kazanılır. Yaşam şifresi ve hayata dayanma katsayısı
az çok ona bağlı. Giderek yozlaşan dünyanın insan hal ve davranışlarının teknolojik ilerleme ile ajite olsa da yok olmayan ve belki de yok olmayacak tek
şey olarak kalacak...

Bir gün esrise kaybolsa da o mutmain yanı hep damağımızda kalacak. Hayatın en çok arananlar listesinde çünkü birinci sırada o var...



asil bir mevsim sever yüzünüzü****
taze karpuz kokulu mayıs akşamlarında
ellerinizde sonbahar kitapları
gönlünüzde aşk


''ellerinizde sonbahar kitapları'' baharda sonbahardan kalma bir kitap, eski bir gönderi olmalı. aslında şiirin tamamı sanki ''bir zamanlarda kalmış biri''ne gönderme içerir gibi
öyle değilse de ben öyle okudum...




''sabırsız bir yaz iğdesi gibi
atarlanır çiçekler
yarılır gök kubbe
ateşli bir inci sabahı
afili karanfiller takar aşık adamlar yaralı göğsüne
hayat doğar
hayat emekler
hayat ak(s)ar birden bire''

ve zaman geçişleriyle aralıklı çiseleyen yağmur gibi aşk ile fısıltılarla hafif serzenişli bir söyleşi. önce tanımlama, sonra durum tespiti ve sonra ''hayat akar''ken akıntıya kpılıp
giden sevgiliye spontane bir '' güle güle'' ya da ''sen kendin istedin'' ve şahane bir şiir diliyle... ''yaralı adamlar''ın afili karanfilleri ise şiir olabilir...


ben kafaya taktım da baştan beri anladığım gibi okuyorum ondandır belki ;

''bir dudak büküştür ahengi azalmış şiirler
ağlaşır yağmur kuşları
aşk işte
kızıl bir büyü
ağır bir bedel çizer alnınıza
hızla derinleştirir izlerini Tanrı''



ve bana şiir teması ile ilgili ipcunu bu bölüm verdi. Afili karanfiller dedim şiir olmalı,
ve ağlar tonda!

ve işin tanrıya kalmış durumda! sızlanmak yaralarını iyileştirmez der gibi..


ve beni tekzip eder gibi devam ediyor ritüel...


''ölürcesine sevmek kendinize bağlanmaktır aslında
ve keşifsizdir yalnızlık
sürgün eder düşünlerinizi kendi eskizinize

(çekip gitmektir-yerinizde sayarken aşk)

sokulup gecenin yosma rengine
yaşam dolu bir çember gibi döner dudaklarınız
kinayeli şiirler postalarsınız
(aynıdır adres-ikamet edense farklı)''


ve oldukça iyi yazılmış harika kareler filmden. bir zamanlardan şimdiye sıralanan film şeridi gibi
ve kapı ardında kalan bir sevgili var sanki. Elinde yine çiçekler fakat film bitti...

''kinayeli şiirler postalarsınız'' şair şiirin tümünü özellikle kişileştirmeyi çok iyi uygulamış
muhatabını genellemeyle örterek ve nasihat eder gibi ''ortaya karışık salata'' söyler gibi.
ama kaşıkdaki dudak izleri sanki belli gibi.



ve altın vuruş;



çok sevmek verem gibidir Mirim
çabuk bulaşmaz
ama öldürür bir kerede



burada ise intikam sesi var gibi. bir üst bölümle açılan eski defterler
ve Desdemona'nın duyulan sesi.



ziyadesiyle şiir okumaktan, ve saçmalamış bile olsam umurumda olmaz
afiyetiyle teşekkürlerimi sunuyorum şiire -şaire...





Serhat AKDENİZ tarafından 5/23/2012 8:30:46 PM zamanında düzenlenmiştir.

ölürcesine sevmek kendinize bağlanmaktır aslında
ve keşifsizdir yalnızlık
sürgün eder düşünlerinizi kendi eskizinize

(çekip gitmektir-yerinizde sayarken aşk)

____________________________________________________________________________________________________________

Her bir satırı ayrı ayrı güzel ve etkili... Seçkin incilerin aralarında duygu ve mesajlar var... Her mesaj benim de düşüncelerimle paralel doğrulukta... Işıltılı bir şiirdi yine usta kalemin yürek sayfasında... Tekrar tekrar okunası bir yürek... Altın kalemden çıkan inciler fevkaladeydi. Hisseden/hissettiren yüreğe sevgi ve saygıyla...