en kor düşlerin ulu ortası
mor kasımpatılı solgun akşamlar
bir damla göz yaşıydık/annesiydik yarınların..


flu perdeden sızarken ansızlık
çok garip gelmişti hayat ve çalımlı bakışları
oysa
bir sonun üzerine yazılmalıydı başlangıcımız



geç kalmışlık hayasız bir çocuk gibi kelepçelenirken rüyalarımda
ve sen alıp alıp giderken birkaç ateşli geceyi
koynumdan
dipleri kırağı tutardı saçlarımın,
sonrası bilinmeyen bir hastalık


ezerdi seni/ya da beni
kızgın birkaç kedi çiftleşirken bahçemde
ya da
bir melodinin notaları arasına hapsolurken, ikimiz
belki de
kalbimin düğmelerini açardı birileri


ela bir çılgınlıktı sevmek/tıpkı adımızın benzeş harfleri gibi
ya da hatırlasana
tünek tepeden denizi izlerken başımızın dönmesini
sulak bir bahçede, çamura bulanırken ayaklarımız
hep o ses bölerken, hevesimizi
(nasıl da umursamazdık)
ya da sevişerek dinlenirdik ya hani
o vakit
büyük olasılık ağlaşırdı hercâiler
soluklarımız karışırdı gök yüzüne doğru ölürken



ve sen
ve ben
leylalar sahilinde kırlangıçların bam telini koparırken
şimdi

ay’sız
anlam’sız
aşk’sız..


(03.07.2012)



Çiğdem (Parla) Yüksel