Şiir,evet soluğumu kesiyor.
Bu yüzden aşığım ona.
Şiir!
Evet ruhumu sahipleniyor,
Ve bir düzine insanın beni dinlemeyeceğini biliyorum.
Ve dinleseler de anlamayacağını...
Şiir!
O öyle değil...
Sussamda anlıyor,
konuşsamda.
Ve genelde susuyorum.
Susa susa şiir oluyorum,
Susarak insan...


Şiir,evet aklımı çeliyor.
Kaç insana denk geliyorum sonra,
Ve birileri delirdiğimi sanıyor.
Yaz beni diyor,
Yaz beni!
Şiir,ellerimi tutmak istiyor,
Bir kaç satırıma sahip çıkmak.
Sonra beraber susmak istiyor.
Şiir,evet tanımaya çalışıyor beni;başarıyor.
Bu yüzden aşığım ona.


Sonra içimdeki çocuğun saçları dökülüyor,
susmaktan.
Büyümeyip,yaşlanıyor.
Şiir,büküyor boynunu...
Şiir susuyor.


Sonra yanaklarım nemleniyor,
Ağlamıyorum;
Şiirime toz kaçtı diyor şair,
Şirinleşiyor.
Şiirleşiyor.
...