TÂ İLK İNSANDAN BU YANA AZİZ İSLAM DİNİ VE VATAN SAVUNMASI UĞRUNA CANLARINI CAN PAZARINA FÜTURSUZCA SÜRMÜŞ TÜM YİĞİTLER ANISINA (EL FÂTİHA)

Yüzakı bir tarihin yitik sayhasıyım ben
İzlerini unutup kayboldum yüreğimde
Haz duyardı gönüller yiğitlik türküsünden
Kölelik özlemleri yeşerir düşlerimde

Güller almış rengini şehitlerin kanından
Gönülleri muhabbet çeşmesinden sulanmış
Onlar devşirilmişler tahammül harmanından
Yüreklerinde sınır ta kainat kadarmış

Destansı bir tarihin onlar harf ve hecesi
Tevhid’le katılmışlar zikrine top sesinin
Onlar ki; hürriyetin tutuşan meş’alesi
Onlar onur burçları yiğitlik kalesinin

Yürekleri ecdadın destanıyla beslenmiş
Aylar var sıcak yatak temiz elbise bilmez
Kartal yavrusu gibi siperlerden seslenmiş
Çelik iradeleri kırılsa da bükülmez

Anne bilmiş vatanı , namus-ı ekber bilmiş
Canından aziz sayıp can sürmüş cephelere
Elbisesini kefen , siperi makber bilmiş
Göstermiş yiğitliği müstevli kahpelere

Can fedadır kan sebil; vatan, millet uğrunda
Sabrın çelik bağıyla bağlamışlar hevesi
Yiğitlik, fedakârlık, merhamet, doruğunda
Onlar şan türküsünün unutulmaz bestesi

İman ve vatan aşkı dönüşünce bir sele
Örselenmiş tarihe onur vermiş, şan vermiş
Bütün yiğit yürekler vermişler de el ele
Vatanın damarına ılgıt ılgıt kan vermiş

Ey bize hatırası candan aziz yiğitler
Siz gönül ufkumuzda yıkılmaz kalesiniz
Kadını, erkeğiyle ey gaziler, şehitler
Âtiye ışık tutan birer meş’alesiniz

Selâm olsun sizlere, şükran ve gıpta size
Siz tarihe ak izler bırakarak gittiniz
Beyaz atlara binip uçtunuz Rabbinize
Ölümsüzlüğü tadan aziz şehitlersiniz