DEMİŞLER

Gaflet nem misali çürütür canı
Kalıcı zanneder fani cihanı
Sonunda bir çare olmaz figanı
Ruh ten kafesinden uçar demişler

Bilmez ise insan; sınavdır hayat
Haram, helal demez, habire al, sat
Dünyalar kendinin olsa da heyhat
Kalır en sonunda naçar demişler

Bu can emanettir, ten de hediye
Koşma bir vâdiden başka vâdi’ye
Sarılma dört elle “benimdir” diye,
Her can bu dünyadan göçer demişler

İmanlar sınanır niran’la, köz’le
Oynar lain iblis ihsansız özle
Uçurur müritler; hayalle, sözle
Sanma ki şeyh kalkıp uçar demişler

Sararsa başını hevâ ve heves
Nefsin yollarına harcanır nefes
Gün gelir hasata çağrılır herkes
Her can ektiğini biçer demişler

Hayır kapısından uzak düşme hâ
Gün gelir adına okunur salâ
Bir zerre de olsa zây etmez Mevla
Rahmet kapısını açar demişler

Bin yıl ömrü olsa bitmez uğraşı
Sonunda görünür hesap telaşı
Öyle bir darlığa düşer ki başı
Kişi sevdiğinden kaçar demişler

Ey İbrahim sakın nefsin avutma
Müstakim sırattan gayrı yol tutma
Yeter ki sadık ol Hakk’ı unutma
Mevla Rahmetini saçar demişler