kapı eşiğine bırakmalı yüzsüz ruhu
hazin öyküleriyle öylece
kilidi noksan kapılar ardına

satılığa çıkarmalı canı
üç kuruşun hesabını yapmalı
veresiyesi olmayan ömrün

kokuşmuş kainatın, cesed yüzlü insalarından uzak
dertsiz bedevi olmalı, tüm pisliklerin içinde..

ucu siyah kalemin yazdıkları kelamları
toplasan, tek hece çıkmayan anlamsızlıklarıyla
süpürüp tozlu hayattan kurtulmalı

isimsiz kahramları yok dünyanın
isimli, resimleriyle bezenmiş dört bir yanı
her renk her desen çıkıyor karanlıklarından
ve
yine sarıyor sarmaşıklar bedenlerini
kokuşmuş böcekler sarar üzerini
ve
yine kirlidir insan sıfatı..


ne çok birikmiş
gereksiz kavak yelleri esen günler
saydıkça birer birer
kılıfına uydurup çam sakızı sözleri
ezip geçmek ister yürek

salaş sevdaların adı batsın ki
arınıyorum
diriliyorum
ve
yine kendimden ötesini sevmiyorum....

s.c