Son perdede ağır çekilmiş yaşam figüranları içinde
Zil sesinde bahçeye fırlayan çocuklar vardı sesinde
Ah yorgun kalp atışları konuk olmuş şimdi yüreğinde,
Dalmış cevapsız sararmış mektuplar çıkardığı çekmecede




Dağınık kısa saçlarında sormuyordu artarken beyazlar
Bir dolu ses içinde yalnız bir matador bir dolu alkışlar
Kör bir bekleyiş oysa içine doldurduğu koca heyecanlar
Tükenmeyen özlemle hala düşlerin
giriş tüneline bakarlar





Bir sır soğuk ülkeye salmıştı bazen korkusuz adımlarını
Tarifsiz bir heyecan içinde unutmuştu yaşlı yorgun yaşını
Bitmeyen hikayelerini paylaştı aldırmadı içinde acıyanları
Küçük yüz minyon kadın saklı gülmeleri
dalgındı o bakışları



Yorgunluğu omuzlarını çökertiyordu bazı anlar çıkmayan sesinde,
Bir fincan elinde balkonda bambudan örülü bir iskemlede,
Aklı kuracağı bir cümlede gülümsedi kahve tellerini katıp içine,
Aklında mavilikler,yalın ayak
sahilde çocuk adımla koşmak istediğinde...