12
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1004
Okunma
acıların şiddetidir öfkeyi ölümsüz kılan
uygun adım geçip gittiniz ey acılarım
bir toprağı nadastan kurtarır gibi,
yeni düşlere gebe bir toprak bıraktı gidişiniz
geçip gittiniz…
boğazda son tek rakı yakıcılığında duran
alkol hüznü gecelerde yüzümün kıyısında,
mağrur yivlerimdeki acılı derinliğinde boğularak
geçip gittiniz…
şimdi güneşe döndüm soğumaya yüz tutan yanlarımı
adınızı rüzgarla öpüştürüyorum
kuş kanatlarında silinip gidiyor siluetiniz
tüm suretlerinizi çekip aldım koynumdan
solup, kırılan bir dal gibi
kaybolan adımlarda, uzak adınız
geçip gittiniz…
Kubilay Yıldız
Cevap Yaz