Eski bir tarih,Tokat’ta,
doğum sesiyle bir aile sevinirken,
Osman koymuşlar adını ,
gülümseyerek vermişler şanını,
Beşiktaş’ta askeri lise,
kuleli harbiye yazılacak destanı,
Eğitimi yarım kalır,
Tuna cephesinde yaşayacak Kırım savaşını...





Zaferler yazacak tarih ,
ne bilirdi okutacak destanında,
Kurmay eğitimini tamamlar,
susturduğu Sırp isyanında,
Ah şu ezeli düşman ,
değişen bir şey yok oysa şu sonda,
Rusya bir jaws ,
yutmaya odaklandığı tek bir lokmada..




O canım Tuna boyları,
defalarca açmış koca kolllarını,
Yüzseksendört top ellibin asker ,
Moskovlara siper etmiş göğsünü,
Şimdi bir marş vardı dillerinde ,
kesilirken dahi okudular ses sese,

Karadeniz akmam dedi,
Ben Tuna’ya bakmam dedi,
Yüzbin Moskof gelmiş olsa,
Osman Paşa korkmam dedi.,,




Bastığım düğme eski bir fotoğraf ,
makinesinde enstantane,
Kısaydı pozu belkide şu anda,
bende,aslında uzun koskoca sahne,
Eskilerden o yırtık çetikliler,
Aramayın mezarlarını kimbilir neredeler?
yaz be bizide derlerken yaz be,değer versinler,
geçmişe ve tarihten canlanıp o an seslendiler..









binoş
yine kayıp sayfalarım iştee
şiir kıyısından akan yaşam ilee...