Kar yağıyor dışarıda,
Bungul bungul ter akıyor yanağıma,
Cellâtlar hazır kıta sehpa başında,
Onlar da son arzumu soruyorlar bana
Yaradana gidenin arzusu mu olur Allah aşkına,
Sen dalgamı geçiyorsun be adam konuşsana;
İki cümle kelam düğümleniyor boğazıma
Anlatsam da bu mesajı kim taşır insanlara!
Bunlar isyanda, mırıldansam kuşlar duyar mı acaba,
Bir kanarya konmuş sehpanın orta koluna
Bağırmaktan yanarken, kuşlar bir bir toplandı başına
Onları gören cellâtlar nasıl dursun ayakta,
Sürünürken yerde, bir rüzgârla savruldular çölün ortasına,
Merak ettiniz değil mi, iki cümle kelam da,
Çıkmıyor yukarı takıldı kaldı boğazıma
Yaradandan gelirse yardım hayatınız döner kelama,
İşte bu halvetle yandım tutuştum anlasana,
Yalnızım diye vücudum duramazken ayakta,
Rahmanın yardımı hiç yalnız bırakmadı beni hayatımda;
Bir nebze çalıştık o bizi unutmadı asla,
Hep son anda Hızır’ı yolladı imdadıma
Şunu iyice anladım ki bir daha;
Hazır olmayınca uğramıyor Hızır yanıma
Hızır gelmeyince ulaşamadım hiç mutluluğa,
Dışarıda yağan kar olsa, cellâtlar sehpa başında dursa,
Sen hazır olunca Hızır durur yanı başına
Ardından rahmeti Rahman bir serinlik yollar ruhuna!....
29.01.2012
Saat:19.18-19.40
Çengelköy/İST
EROL KEKEÇ