23
Yorum
10
Beğeni
0,0
Puan
2265
Okunma

Bu Son İstasyon
...
Düşünüyorum!
Bizden ne çok var...
Hiç düşünmediğimiz zamanlarda sevmişiz
Daha başlamadan ne çabuk hiç etmişiz
Son trende kalkmakta
Çığırtkan ıslık
Son bir kez istasyonda yankılanmakta
Işıklar diyorum
Mum gibi yoksul
Hüküm sürerken ışıltın içimde
Bir yalnızlık hakim havaya
Issız peronun en tenhasında
Başımı yaslıyorum omzuna
Yine en çok özlemini duyduğum kokun aklımda
Pusuda düşman izleri
Soğuk almış sürgün iklimler
Faranjit bir beden yağmalanmakta
Yalancı memeye ilikli yine umut
Siyah yelelerinden tutup
Sök at suyunu bulut dinsin
Sussun bu yağmur durulsun
Acımasınlar aşka
Yine her zamanki gibi
En öndeki atlar vurulsun
Zifir kusarken avuçlarıma
Simsiyah kıvırcık saçlı o meçhul karanlıklar
Islak prangalar dilimde yavuklu
Ve mührü vurduğum dudaklar
Biter mi bu hengame
Ruhum bir beşik, zamana uykulu
Sancılarım antibiyotiğe gebe
Ve
Deniz kokuyor ellerim avuçlarımda
Bileklerindeki kokun artık ruhumda
Gün gelir de bu korkuyu aşamasam da
Her zaman son dileğim
Sen kadar hayat...
...
Ben sendeyim unutma yaşamasam da
...