26
Yorum
21
Beğeni
5,0
Puan
2542
Okunma


Gün çekilirken üzerimizden,
Koruk bir tat kalırdı dudaklarımızda…
Düşerdi
Ölümün karanlık yüzü
Geçerdi
Çalınmış hayatlar bir bir gözlerimden
Susardım…
Vurgun yemiş
Bir kadın şarkı söylerdi içimde
Yaşarken
Yüreğimde hançerlenmiş bir kara,
Ateşinde yanıp
Arınacağım günahlarımdan
Kırılma noktasına üç kala…
Secde ettiğim aşk aşkındı
Kanardı kesik olmayan yaralarım
Ne kadar gömsen de
Örtülmezdi sevdanın üstü toprakla…
Dipsiz kuyuda yaşarken hiçliğimi
Ömre bedel yüreğinde aşkı içip
İsmini bilmediğim bir kentte doğardım yeniden
Karlar dudağımdaki çığlığıma sus iken
Sana ait gözyaşlarım süzülürdü yanaklarımdan
Tutuklu olan mutluluğumuzdu
Zindanların
Müebbet inde
Aynı raydaydı gidişatımız
Artık
Yeminleri mıhlıyorum sensiz gecelerime
Kırılmadan kalemim
İçimdeki kırılma noktasına beş kala
Çalma karaya dair ne varsa
Yazıyorum satırlara
Pusu kurmuşçasına vuruyor gözlerin
Kaçış yok menzilinden
Bitiyorum her vurduğunda
Sensiz aldığım her nefes kirli bana…
Canan Korkmaz
5.0
100% (1)