Boğazımda kocaman bir leke gibi sözcüklerim
Bir gün çöl dilenir ertesi gün yağmur
Tek cümleye yerleştirebilsem geçmişi
Acıtmadığına inanıncaya kadar anlatacağım noktasız...


Süzgün gözlerinde hüzzam çığlıklar
Değme bakışlarıma susana kadar
Kıpramaz dudaklarım
Anlatamamam bundan belki
Kâğıda saplanır hep sancılar


Yüreğime imbat üfürdü Smiynra’nın kollarından
Tenimde mürekkep kokan bir imza


Bambaşka bir yarına uyanacağını bilmeden tekrar,
Başka bir renge boyarsın belki hayallerimi
Ani bir yağmurun altında kalmamıza kalmış umudumuz
O zaman belki şemsiyesizlikten sarılırsın bana


Ağlatma, ağlarsam aşık oldum demektir
Ya da sarhoş numarası yaparsam
Sarhoş…
Bahanesi daha geçerli olur o zaman
Üryan sözlerimin
Saçmalayabilirim.


Sen topla saçmalardan bir demet papatya
Taç yap saçlarıma
Avazı çıktığı kadar bağırsın çocuk gürültülerim
Bir öpücüklük cesaretim.


Hep sus, titretme sakın sözlerini.
Seviyorum ses vermeden sevmeleri.
Bir şarkı mırıldan sözsüz kulağıma
Kapansın tınısında gözlerim

Fütursuzca
Anka’nın kanadında
Gezineyim...





Canan Korkmaz / İZMİR