19
Yorum
32
Beğeni
0,0
Puan
2201
Okunma

Sesim asırlık kör kuyularda kayıp
Gözlerim arşınlamış ebedimi
İçime çektiğim soluk,
Damarımdan akan kan değil bana can veren
Düpedüz deliliğimden besleniyor bedenim
İçimde çığ olup şehrime taşınmış
Binlerce öyküden
Yeryüzüne taşan
Eski,
Daha eski,
Benden eski
Çoğul ömürlük bir hafıza bombardımanındayım...
Sustu Tanrı
O kaybolunca
Ardıma bakmadan terk ettim karaladıklarımı
Bir ışık huzmesi vardı günebakan
O da yalancıydı
Kirliyken bedenler düş bahçesinde gezmek yasaklıydı
Yasakların çiğnenmesindeki tatlılığını
Pasaklı eller algılayamadı
Zira ellerin aklı bedende vuku bulmaktaydı
Kalemimle vuruyorum yine ak sayfaları
Ne katil,
Ne maktul var
Gözlerim
Bir başkasının yüzünden bana bakıyorlar
Aklıma esaret hayatlar
Terk edin hadi cinayet mahallini
Bu tek perdelik resital…
Canan Korkmaz / İZMİR