Şakaklarım kan kokuyor
Şu pusat gecede…
Dumur’a uğramış iç devinimlerim
Ve aman vermeyen bir yağmur gecesi gibiyim..

Kaç zamandır şu fırtınaları ekip biçiyorum
Sanırım baharla hiç tanış olmadı
Sonbahar yaprakları gibi dökülen
Saç tutamlarım…

Gece nöbetlerine benzerdi
Sağır soluklarım…
Kırışmış alnım
Boncuk boncuk ter kokar,
Bir türkü gibi sayıklardım
Seni ve maviyi..

Sabahın alacasını bulurdu
Senli düşlerim..
Hiç bitmesin,hiç bitmesin istiyordum..
Yaklaşıp uzaklaşıyordun,
Yaklaşıp dokunuyordun
Yaklaşıp da göğsümün çatırtılarını duyuyordum..

Sonra annem beni kaldırıyordu
Tedirgin ve üşüyen bakışlarıyla..
Oysa
Feri olmayan uykusuz gözlerim
Saatlerce seni arıyordu,
Her tarafı kan ter kokan
Ipıslak yorganımın altında..

Beni şu pusatlı gecelerle baş başa mı bırakacaktın
Kaderin deyip
Alnımı sonbahar mı beleyecektin..
Ama ben yorgun şafakların sana hiç yakışmadığını biliyorum,
Ve duygu yoğunluğunun bir anı değil
Bir ömrü geri getireceğini biliyorum…
Çünkü senin gözbebeklerin mavi idi..
Mavinin adı ne pusat ne de fırtına
Sadece akıllarda kalan bir tanımı vardı..
Sevgi sevgi sevgi sevgi….

Turan…ETGÜL...