5
Yorum
1
Beğeni
4,9
Puan
1478
Okunma

Vurun abalıya
Diye başladı bütün komedya
Bindikçe biner zulüm dalıyla insana
Fikrin hürriyeti sistemin keyfi kadarmış
Öğrendik
Kaç yıl oldu ödeyemedin
Simit borcunu martılara
Martılar sustu
Karalar bağlayıp gizlendi gece bile
Dolunay yansımadı yüzüne
Hürriyet dediğimiz umut adına
Vurdu kendini her akşam vakte
Yorulduğun en ağır saatte
Sayısız geceler yaklaştı hücrene
1001 kez battı güneş ardında
Kaç karanfil soldu duvar diplerinde
Kaç gül dalı kırıldı daha açmada
Kaç kitap yandı uluorta
Kaç şiir karalandı
Amansız vedanın sonrasına
Kaşı gözü oynadı gecenin
Yüreğin kavgaya tutuştu haklı yere
Ummana daldı bakışların
Baksan karanlıktan başka bir şey görünmez ki
Ruhun bir sal misali
Avare
suçlusun ötekiler gibi
Kıymadın tek bir cana
Deveyi yutmadın havutuyla
Hortum uzatıp bankaya
Dokunmadın harama
Suçlusun tıpkı ötekiler gibi
Gözlerin safi hüzün
Elemle çıkar şarkılarda sesin
Kendinden bile kaçarsın ücra köşelere
Yüzünde söner ışık
Taze bir güneş beklersin
Ekmeğin suyun var mı içecek
Kalemin kağıdın var mı içini dökecek
Ya penceren var mı
Gün ışığı görecek
Ne etsek
Karanfil kalmadı memlekette sersek hürriyetin uğruna
Yeni bahçeler mi yeşerir
Kör karanlıklarda...
5.0
88% (7)
4.0
12% (1)