Azad edin kabrin ışıklarını Selviler kök salacak
Hicran başlı zılgıtları emzirecek analar, yırtacak gök kubbeyi süt kokacak ağıtlar…

Tarih,
Sırrını aynaya sürmüş muhtıra
Yansıdıkça geçmişin irinli ayak izleri
K/ana bulanır toprak yaşanmışlıkla
Ziyan düşer
Vurulur göğsünden gonca suretler
Kan revan kavuşmalar…



Bir ana
Altyazılı sözcüklerde lori lori ağlıyor
Bir ana iç kanamalı gözyaşı yutkunuyor
Altyazısız eş anlamlı bilinçle…
Analar kamburunu taşıyor ayrılıkların
Barış güvercin gagasından akardı oysa
Kargaya mahlas kalmadan evvel…

Heyhat
“yiğidim aslanım burda yatıyor”
Kan revan olmuş başak tenli o narin ianesi
Makberi ezber bozanlar kazdı
Hovarda kurşunlarla…

Ölüm ve yaşam çizgiydi alnın tam ortasında
Paranteze sığdırılmadan evvel düş görmemiş bedenler
Şimdi kim sökecek bu siyah manzumeyi anaların alnından
Kim derman olacak
Sarhoş böcekler dolanırken kabirler arasında
Ve kim tutacak
Yüzlerinin pirinçten pencerelerinden akan kanlı yaşları!


Oysa gökyüzü genişti
Aşk vardı bulutlar arasında
Barışın köprüsünden geçiyordu oğullar
Analar kırk bin yıllık hasreti göğüslüyordu
Elleri yüreğinde…

Şimdi
Hangi sözcüğün ellerinden tutunsam
İç kanamalı ve eğik omurgası harflerin
Hangi ayete sarılsam yılgın b/akıyor dinim
Yaradan’dan emanet çalanlara…

Eyvah
Güvercinleri enselemiş
Korkuluğa tüneyen kargacıklar…

Eyvah
Nene hatunlar ağlıyor göbek bağına
Kangren uyanışla…
Kağnılar yas taşıyor tarih sayfalarına...


Eyvah
Analar kara b/ağlıyor/ yazmalarını
Denk edip ömürlük ağıtları…

Hiçbir kuş selam getirmezken kınalı oğullardan/ isyan b/içiyor sükûnet fukara yazgılardan…