Şitttt çocuk

Çocuk sesimle uyandim bu sabah
Rüya ile gercek arasında herhangi bir zamanda
Tomurcuk hüzününde henüz
Ince ve sızilı bir o kadar da içli
Kendisiyle kavgalı


Sırtında bir dünya kelime öznesi yitik
Yüzünde ıslak bir buzul kütlesi
Ibresini yitirmis umutlarının
Didişiyor, tırnaklarını dişleriyle kana bularken kendisiyle
Saçlarının dalgasında rüzgarın fısıltısı
Sanki kalbinin bir yerinde nasır tutmuş bir dua gibi kanamakta
Ağzının kenarına kıvrılan gülmekle karışık ağlamaklı hali
Asaletini sorguluyor mukaddes anne yanıyla
Yüzünün bir yarısı mezopotamya yanığı
Bir yarısı kalbinin kehaneti
Al yanak kıpkırmızı burunla
Salya sümük, ana diliyle yokluğa uzun uzun
Sessiz ve kimsesiz ağlıyor
Türkceye çevirsem de acizim
Nasıl susturabilirim bilmiyorum
Konuşsam vasiyet olacak sozlerim diye korkuyorum
Sussam kül olacak küçücük bedeni
Nasil öderim bunca vebali
Nasıl kıyarım!

Dokunsam yanacak ellerim
Belli ki fiyakalı kalbinde ki hançeri
Elleri yüregine sokulmuş
Bir ses beklemeli sanki
Bir git-gel sancısının uçurumunda
Bakışlarının boşluğunda eski yaraları ötekileşse de
Berisinde kendine ait olan yeni bir yarayi almamakta direnircesine
Elâ gözleriyle gözyaşları kavgada
Elimi uzatıp çekip çıkarmak istesemde o kayboldugu kuyudan
Düşmeye gonüllü umut sandığı dağdan
Tut elimden çocuk
Nur topu gülümse
Gül bahar olmadan
Şiiiit
Sen beni öl
Ben seni
Öl...

Hazal Karadağ