3
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1010
Okunma
Önce gözlerine denizi doldurdum
Taştı,
ağladın.
Martıların ağzından İstanbulu dinledim.
Gelişi güzel kareler savurdu ressam.
İnsan kılığında bir şehir,kıvrımlı hatlar
İşte öyle,
Eskilerden bir müzik yer ederken kulaklarıma
Kötülüğün masumiyetini kavradım ben.
Ne mübarekti!
Önce gözlerine bir ’aşk’ doldurdum.
Taştı.
Öldürdün.
Aynı kaldırımda aynı renk taşlar
Arkasından kovaladığım çocuk boyumu aşmış.
Benim bebeklerim cennet kokar.
Hiç gölgede kalıp dinlenmedim.
Çok şarkı söyledim,zamanın şarkısını.
Yani öldüler teker teker hepsi...
Gidenlerin hakkıyla tuttum yasımı.
Önce gözlerine bir ’yalan’ doldurdum.
Taştı.
İnsanı dolandırdı.
Sonra gözlerine
gözlerine;
bakabileceğim,
İnsan kalmadı.
5.0
100% (3)
Cevap Yaz