1)

Geldim merhametin dergahına
Kendimle geçmeme izin vermediler

"Kendinden geç öyle git" dediler
Geçtim seninle kendimden

Haydi unutalım beni
Yolumuz uzun!

Henüz yüzüne hiç bakmadım
Şimdi Doğu’ya giderken resmini çizerken buluyorum ayaklarımı
Durmadan geçtiğim köylerden gözlerine bakmadan geçiyorum

Yoldaşlar birbirine bakarsa ölürmüş!
Birbirinin gözleriyle bakarlarsa yürürmüş!

2)
Ne zaman resmine baksam: babam

"-Evine dön oğlum" diyor
Eve diye çıkıyorum
Kendimi evladı katledilmiş evlerde buluyorum

Bir kadın hacc’a giderken
Şiirlerimi veriyorum, Mekkî bir sızı böğrümde
"Kelimelerimi sürer misin?" diyorum Ka’be’ye.
Bunca İhramlı "Lebbeyk" derken, ben en fazla "yeter" diyebiliyorum!

Karnımı Hallac’ın yüzüne dikiyorum gülümseyerek!
Bir köpek gezdiriyor beni meydanlarda
Öcünü alıyor!
Yüzüme havladıkça korkuyorum
Çünkü yüzümde saklıyorum seni
Ayaklarım kan içinde
(Artık resmini de çizemem!)

3)
Seni unuttum!
Ama seni sevdiğimi hiç unutmadım!

Elimde kalan tek ayet: Adın
Nasıl iman ettiysem gülüşüne
Her ağladığında gözyaşlarınla düştüm küfre
Artık sesimsin!
Kendim duyacağım kadar bağırdığımsın!

Dilim nasıl sarılmış omuzlarına yetim kelimelerle
"Nerelisin?" dediklerinde adını nasıl veririm?
Seni kendime seslenemezsem yaşadığımı da unuturum ki!
Ah ben vatansızım
Ülkemi terk edip sana geldim.
Ülkende bana da yer var mı?
Halkının dilini öğretir misin bana?

Bir süpürge ver bana!

Göster avlunu!
Yeter!

KayıpKentli
12.10.2011
05:28
Kıztaşı
İstanbul